[PL]

Zwrotka 1
Ziemia moje wypowiedziała imię
Niech zew natury obejmie ciało me
Kiedy iskry rozpalą się pod stosem
Moje serce pozostanie spokojne
Słońce dawno w horyzont się zapadło
Czarne krople deszczu obmywają krew
Wielka rzeka zagarnęła popioły
Poprzedniemu światu zabierając mnie

Refren
Nie czekaj na mnie
Nie szukaj więcej
Powiedz mi tylko
Że słońce wzejdzie

Zwrotka 2
Czarne skrzydła mą twarz uderzyły
Nieludzką siłą podnosząc powieki
Ognie znów zapłonęły w mych oczach
Lecz były to tylko stosów odbicia
Wzniosłem się wyżej niż szarych koron las
W nocnych stawach gwiazdy odbijały blask
Z początku gdy mrok i mróz objęły mnie
Lęk, mój stary druh, towarzyszył drodze

Zwrotka 3
Lęk ciążył mi jak skała, byłem słaby
Spojrzałem w górę szukając pomocy
Lecz gdy ujrzałem, że to złoty łabędź
Zobaczyłem że towarzysz gdzieś przepadł
Mój przewodnik promieniał coraz jaśniej
Wschodzące słońce oświetlało pióra
Nowy dzień nastawał nad wielką wodą
Bliski się zdawał podróży mej koniec

Zwrotka 4
Z pierwszym brzaskiem nowego lądu dotknąłem
Orzeźwił mnie wspaniały życia zapach
Wokół stanęli poważni dziadowie
Padłem u ich stóp w runo się wtulając
Długo radzili, a ja słuchałem ptaków
Zaczarowany wyraju urokiem
Z kolan wzniósł mnie ojciec tymi słowami
Duszę masz dobrą zasiądź wraz z przodkami


Verse 1
The earth has spoken my name
Let the nature's call embrace my body
When the sparks light under the pyre
My heart shall remain peaceful
The sun has long ago sunk under the horizon
Black raindrops wash away my blood
The great river has taken forth my ashes
Grasping me away from the previous world

Chorus
Don't wait for me
Don't search anymore
Just tell me
That the sun will rise


Verse 2
Black wings hit upon my face
With an inhuman force lifting up my eyelids
The flames in my eyes were rekindled again
But they were only reflections of the pyres
I rose up higher than the grey forest's crowns
The dark waters below reflected the starlight
In the beginning, when the darkness and frost engulfed me
Fear, my old comrade, accompanied my journey

Verse 3
Fear was overwhelming me, I was weak
I looked up, seeking help
But when I saw the golden swan
I noticed that my comrade had perished
My guide was radiating even brighter
The rising sun shining on its feathers
A new day was dawning over the great water
The end of my journey seemed near

Verse 4
With dawn's first rays I touched a new land
I was refreshed by the great smell of life
Around me stood my stark forebears
I fell at their feet, embracing the soil
Their debate was long, so I listened to the birds
Enchanted by the charm of the Wyraj
My father raised me to my feet with such words:
Your soul is pure, now stand among your forebears!